ALLES RITSELT EN RUIST

Over de verhalen

Het idee voor dit boek begon met een verhaaltje over een egel. Gewoon maar een schrijfseltje om uit de inspiratiedip te komen waar ik me destijds in bevond. Schrijven deed ik al van jongs af aan, maar nu ik me had voorgenomen me er werkelijk op toe te leggen – mijn werkzame leven nam eerst een aantal andere afslagen die ik met veel plezier heb bewandeld – leek de inkt in mijn pen plotseling op te drogen. Tot mijn dochter me een paar woorden appte ter inspiratie. Een van de woorden was ‘Egel’, en voor ik het wist stond er een verhaaltje op papier. Het begon zo: “Egel was nu al een paar maanden alleen. En dat beviel hem uitstekend.” Al is deze versie van Egel niet in het boek beland, de toon was gezet en mijn dip voorbij. Ik ging over dieren schrijven. 

Al snel bleek hoe weinig ik eigenlijk wist van onze medebewoners, al speelde ik als kind in het bos vlakbij ons huis en woon ik nu al lange tijd ‘buiten’. Terwijl ik onderzoek deed naar mijn hoofdpersonen groeide mijn bewondering voor hun ongelofelijke aanpassingsvermogen en vindingrijkheid. Te kunnen overleven in de natuur! Al snel besloot ik er dan ook geen pratende dieren van te maken die bij elkaar op de thee gaan en op zijn minst een hoed dragen, zoals vaak het geval is. Deze dieren moesten echte dieren zijn, met respect beschreven, levend in hun eigen habitat.

Behalve dan in hun binnenwereld; daar kwam ik op de proppen. Ik nam de vrijheid daar mijn eigen draai aan te geven; een soort cross- over tussen hun dier-zijn en mijn menselijke psyche als schrijver. Het paste wonderwel. 

Het bos, het veld en de plas. Al schrijvende werd het een eigen wereld. De wind die de blaadjes doet ritselen, het zonlicht dat op de bosgrond valt. Dag, schemering nacht. En de dieren die een voor een langskomen, hun (onze?) gedachten en gevoelens kort belicht, om daarna weer op te gaan in het geheel. 

Ik wens je veel leesplezier en hoor graag wat je ervan vindt! 

Esther